Naucz się odpuszczać

Coraz częściej mówi się o pracoholizmie i wypaczonej idei produktywności. Wydaje nam się, że im więcej będziemy pracować, tym więcej zrobimy – a gdy przekraczamy swoje granice, to jesteśmy przez to mniej produktywni i efektywni. Mówi się o epidemii depresji, ale powinno się też mówić o epidemii wypalenia zawodowego, które może dotknąć każdego i każdej z nas. Coraz więcej ludzi żyje wyłącznie pracą i kieruje się zasadą „szybciej i mocniej”. Utożsamiamy sukces z ciężką pracą, wytrwałością, wręcz harówką. Mamy obsesję na punkcie marnowania czasu i tzw. nicnierobienia, stale towarzyszy nam poczucie winy.

W naszym życiu coraz częściej gości stres chroniczny, popadamy w apatię, rozdrażnienie, nie potrafimy radzić sobie z napięciem, zmianą nastrojów i trudnymi emocjami. Czujemy, że lęk, stres i napięcie nas paraliżują i nie mamy nad nimi kontroli. A gdy stres i stan chronicznego zmęczenia połączony z przesadnym zaangażowaniem zostaną z nami na długo, to bardzo prawdopodobne, że dopadnie nas wypalenie zawodowe, czyli skrajne wyczerpanie emocjonalne i często również psychofizyczne. To stan, gdy regularnie pracujemy ponad siłę i przekraczamy swoje granice. W takim momencie życia czujemy, że nie mamy siły i energii, nic nas nie cieszy i nie interesuje.