Stresuję się, że się stresuję, czyli czy na pewno ten diabeł taki straszny…
Jak długo będziemy żyć, tak długo nie uda nam się uniknąć stresów. Możemy jednak nauczyć się, jak minimalizować ich szkodliwe skutki.
Hans Selye
Czym jest stres?
Stres to bardzo złożone zjawisko. Fizjologicznie jest mechanizmem stworzonym przez ewolucję, którego zadaniem, o ironio, jest pomagać ludziom w realizacji celów, radzeniu sobie z przeciwnościami losu i pokonywaniu potencjalnych zagrożeń.
Prawda jest taka, że gdy jesteśmy zupełnie zrelaksowani, to nie czujemy odpowiedniej motywacji do działania. Pozostajemy w strefie komfortu, nie wykazujemy się odwagą, nie sięgamy po nowe, nieznane i niesztampowe. Nie wychodzimy na arenę odwagi, jak mawia badaczka i naukowczyni Uniwersytetu Houston, Brene Brown.
Ktoś powie: I co w tym złego?. Psychoterapeuta i twórca logoterapii, Victor Frankl, który przeżył Holocaust, w swoim dziele Wola sensu pisze, że W przeciwieństwie do tego, co głosi teoria homeostazy, napięcie nie jest czymś, czego należy bezwarunkowo unikać, tak jak nie powinno się bezwarunkowo gloryfikować spokoju umysłu czy spokoju ducha. Frankl podkreśla, że pewien stopień napięcia jest nam absolutnie niezbędny i wręcz warunkuje nasz dobrostan i zdrowie psychiczne. Pytanie więc brzmi: ile stresu i napięcia powinno być w naszym życiu?
Aby uzyskać dostęp do treści i materiałów, zaloguj się.